مطالبات قومی در جامعه ایران بر مدار عدالت و توسعه

چکیده: گروه‌های قومی و ملیتی گروه‌های اجتماعی – فرهنگی هستند که دارای اشتراکات زبانی، مذهبی، قبیله ای، تاریخی و فرهنگی هستند.

گروه های قومی و ملیتی گروه های اجتماعی – فرهنگی هستند که دارای اشتراکات زبانی، مذهبی، قبیله ای، تاریخی و فرهنگی هستند. این گروه ها مطالباتی دارند که در طول تاریخ بارها توسط نماینده گان آن ها بیان شده است. از آن جایی که این موضوع از اهمیت ویژه ای برخوردار است این مطلب قصد دارد در ادامه به طور مفصل در مورد قومیت و ملیت صحبت کرده و ابعاد مختلف این موضوع را مورد بررسی قرار داده شود. به شما نیز پیشنهاد می شود که تا پایان با لین مطلب همراه باشید.

پیشینه قومیت گرایی در ایران

یکی از مهم ترین دوره ای که جریان قومیت گرایی را در ایران مطرح شد در دوران محمد رضا شاه بود. در همان روز های اولیه حکومت او به مدت یک سال برخی از مناطق آذربایجان خودمختاری اعلام و یک حکومت مستقل تشکیل شد. برخی از قومیتها خود را ملت خطاب کرده و ادعای استقلال و به رسمیت شناخته شدن را نه به عنوان قوم بلکه به عنوان ملت دارند.

هم زمان با آن، حزب دموکرات کردستان نیز اعلام استقلال کرد و حکومت برخی از شهر های کرد نشین را به مرکزیت مهاباد در دست گرفت. البته این ماجرا فقط به ترک ها و کردها محدود نشد و بعد از آن ها بلوچ ها هم برای حفظ هویت و قومیت خود قیام کردند، که البته قیام آن ها توسط حکومت مرکزی به شدت سرکوب شد و کامیاب نبودند.

عرب ها که از دیرباز در بخش های جنوبی ایران سکونت گزیده اند نیز بار ها بر اساس هویت خواهی فعالیت های داشتند. آخرین گروهی که در این حوزه فعالیت کرد نیز گروه الاهوازیه بود.

ادامه تبعیض قومی در ایران چه عواقبی دارد؟

ادامه اختلافات قومی و نژادی وحدت ملی را از بین می برد و باعث عقب گرد جامعه ایرانی می شود. از این رو بهتر است که حکومت ایران ضمن احترام گذاشتن به تمام ملیت ها و اقوام ساکن در این سرزمین، مطالبات سیاسی، اجتماعی و دینی را شنیده و در خصوص بر آورد کردنشان تصمیم اجرای و جدی بگیرد.

دلایل اختلافات و نا رضایتی ها

مهم ترین دلایل اختلاف قومی و نژادی در ایران به شرح ذیل است:

• نابرابری های سیاسی – اقتصادی
• اختلافات فرهنگی – مذهبی
• تفاوت های زبانی

آیا مطالبات قومیتی / ملیتی در جامعه ایران بر مدار عدالت و توسعه محقق می شود؟

در حال حاضر اقوام متعددی در ایران زندگی می کنند، هر کدام از آن ها نیز به فراخور فرهنگ و نیاز خود انتظاراتی از حکومت دارند. اما اگر تاریخ را بررسی کنیم متوجه می شویم که خیلی از اقوام ایرانی به خاطر قوانین تبعیض آمیزی که درباره زبان، مذهب و حقوق اعمال می شده ناراضی بوده اند و لذا خواستار استقلال و به رسمیت شناختن به مثابه ملت را دارند. مثلاً ترک، کرد، عرب و بلوچ معقتد هستند که در ساختار سیاسی کشور نقش چندانی ندارند و پست های مهم کشوری و امنیتی به آن ها داده نمی شود.

یا بیان کرده اند بنا بر اصل ۱۵ قانون اساسی که میخواهند به زبان مادری خود تحصیل کنند. اما زمانی که وارد مدرسه می شوند چنین اجازه ای به آن ها داده نمی شود و مجبور می شوند که با زبان دوم درس بخوانند. همچنین از این که نمی توانند طبق آداب و رسوم فرهنگی و مذهبی خود آزادانه در همایش ها و جشنواره ها حضور پیدا کنند همیشه گله مند بوده اند. گله دیگر و مهم آنها در مورد مسائل اقتصادی، بوده است. اکثر این آنها در مناطق حاشیه ای و به دور از مرکز سکونت دارند که فاقد امکانات اولیه زندگی است و معتقد هستند که در ثروت ملی سهم برابری نداشته و تجمیع ثروت و قدرت در مناطق و کلانشهر های مرکزی تبعیضی اساسی به حقوق انهاست.

راهکار های رفع تبعیض های قومی در ایران

کارشناسان برای از بین بردن ریشه های تبعیض ها و تحکیم هویت ملی چند راهکار مؤثر پیشنهاد دادند که مهم ترین آن ها به شرح ذیل است:

• توزیع منابع ثروت و قدرت به صورت یکسان

یکی از مهم ترین و اصلی ترین راهکار هایی که برای از بین بردن تبعیض های قومی و نژادی و تحکیم قومیت ملی وجود دارد این است که حکومت همه هموطنان را زیر چتر حمایتی خود بگیرد و ترتیبی بدهد که عدالت اجتماعی میان آن ها برقرار شود.

• اعطای حق انتخاب به همه

یکی دیگر از راه کار هایی که برای از بین بردن تبعیض های قومی – نژادی وجود دارد این است که سیستم فدرالیته و دمکرات راه اندازی و به همه اقوام حق بدهیم که در مورد مسائل مهم کشور تصمیم گیری و اعمال نظر کنند که به دین وسیله از اثرات پدیده مخرب مرکز پیرامون کاسته و در طول زمان به کلی محو شود.

• ایجاد فضای امن آموزشی

یکی دیگر از راهکارهایی که می تواند تبعیض های نژادی را از بین ببرد این است که شرایطی را در آموزش و پروش فراهم کنیم تا همه بتوانند در کلاس های درس دلخواه حضور پیدا کنند و با همان زبان مادری خود علم را فرابگیرند.

• توسعه روابط قومیت ها با یک دیگر

یکی دیگر از روش هایی که برای از بین بردن تبعیض های قومی و نژادی وجود دارد این است که از طریق ایجاد یک فضای همدلانه، اقوام مختلف را به یک دیگر پیوند و مقدمات لازم برای برقراری یک ارتباط سالم و سازنده فراهم شود.

منبع: پژوهش‌های کامیل احمدی